Rođen u Trsteniku 3.8.1956. g., osnovnu i srednju školu je završio u Kruševcu, a Pozorišnu i radio režiju na Akademiji za pozorište i film 1980. godine u Beogradu.
Od 1981. do 1996. godine radio je kao reditelj pa umetnički direktor, a zatim i kao upravnik Kruševačkog pozorišta. To je period kada Kruševac postaje središte pozorišnog života i kada su postavljene legendarne predstave ovog pozorišta. Po tekstu Borisava Pekića igraju se “Obešenjak“ i „Srodstvo po oružju“. “Mrešćenje šarana“ Aleksandra Popovića i „Klaustrofobična komedija“ Dušana Kovačevića, takođe su zaživeli na kruševačkoj pozornici. Slede „Žak ili pokornost„ Ežena Joneska, „Lazar, veliki knez“ – Zvonimira Kostića i „Derviš i smrt“ Meše Selimovića. Dominaciju na pozorišnom nebu Srbije , nastavljaju „Koreni“ Dobrice Ćosića, „Đeneral Milan Nedić“ Siniše Kovačevića, i naročito – „Prokleta avlija“ Ive Andrića.
Iz Kruševca Bradić odlazi u Beograd 1996. godine kada je i postavljen za upravnika Ateljea 212, zatim Narodnog pozorišta, pa za upravnika Beogradskog dramskog pozorišta.
Bradić posebno briljira u dramatizacijama savremene domaće literature, pa su tako njegove najuspešnije predstave, pored „Proklete avlije“, „Derviš i smrt“, „Zlatno runo“, „Koreni“ i „Tvrđava“. Napisao je i dramu „Moj brat“ za Narodno pozorište Republike Srpske 2010. godine i „Noć u kafani Titanik“ za Knjaževsko srpski teatar naredne godine.
Bradić je autor brojnih eseja o pozorištu, a profesor je glume na Akademiji lepih umetnosti u Beogradu. Njegove predstave su igrane u mnogim pozorištima zemalja u okruženju, ali i u Italiji, Austriji, Mađarskoj, Engleskoj, Rusiji, Grčkoj, Albaniji, Turskoj, pa i u Americi.
Osnivač je Beogradskog festivala igre, a bavio se i režiranjem opere i mjuzikla.
Ministar kulture i informisanja postaje 7. jula 2008. godine na predlog stranke G17 plus i tu dužnost obavlja do 2010.
Od mnogobrojnih nagrada i priznanja za svoje uspešno stvaralaštvo, Bradić je dobio 9 nagrada za najbolju režiju na “Susretima pozorišta Srbije Joakim Vujić“. Nagrađen je i Sterijinim nagradama za najbolju savremenu scensku adaptaciju, dramatizaciju i režiju. Od stranih nagrada izdvajamo „Zlatnog viteza“ za režiju predstave „Zlatno Runo“ i nagradu u Istambulu za dramatizaciju dela „Derviš i smrt“.
Bio je glavni i odgovorni urednik kulturno – umetničkog programa na Radio televiziji Srbije. Oženjen je i živi u Beogradu.
Vesna Vasiljević